کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۹۹: به چین زلف تو کان رشک صورت چین است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به چین زلف تو کان رشک صورت چین است از وقت شیر مزیدن لب نو شیرین است دمی ز دیده پرخون نمی شوی بیرون بدان سبب که تو طفلی و خانه رنگین است دگر فوس کنانم مگو که زان توأم که سوختم ز دروغ تو راستی این است از مهر کرد و وفا نوبه آن دل سنگین چگونه توبه او بشکنم که سنگین است به درد و غم چه نهی مستم ز نو ستمی کرم نمای که آن لطفهای دیرین است برم سر از تن و بر آستانت اندازم گرش به خواب به بینم که میل بالین است برای وصل تو خواند کمال ورد و دعا شنیده که دعاها برای آمین است کمال الدین خجندی