کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۸۸: ای که از زلف توخون در جگر مشک ختاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای که از زلف توخون در جگر مشک ختاست روی زیبای تو آنینه الطاف خداست ماه را روشنی از روی تو میباید جست سرو را راستی از قد تر می باید خواست مهر رخسار تو سوزیست که درجان من است خط سبز تو غباریست که در خاطر ماست گر تو ای سرو خرامان ننشینی از پای ای بسا فتنه که از قد تو بر خواهد خواست همچو لاله دل من سوخته خون جگرست که چرا سنبل گیسوی تو در دست صباست همچو صبع از اثر مهر رخت جان بدهد هر که را در ره عشق تو دم از صدق وصفاست آنچنان زار و نزارست ز سوز تو کمال که چو ماه نو از ابروی تو انگشت نماست کمال الدین خجندی