کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۲: آن گل نو از کدامین بوستان برخاسته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن گل نو از کدامین بوستان برخاسته است کز نسیم او ز هر سو بوی جان برخاسته است عندالیان تا حکایت کرده زان بالا بلند از درون سرو فریاد و فغان برخاسته است گرد لب خال وخط او سینه ها از بسکه سوخت دودها اینک ز جان عاشقان برخاسته است گرد مشک است آن نشسته گرد رویش خط سبز ظاهرا این گرد هم زان بوستان برخاسته است ناله بالانشین از درد ننشیند فرو بر سر صدری که این بنشیند آن برخاسته است نقش هستی بر میان دوست نتوانیم بست با وجودش نام هستی از میان برخاسته است هر کسی گوید ز سر برخاست در عشقش کمال سر چه باشد از سر جان و جهان برخاسته است کمال الدین خجندی