کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۷۱: آن شوخ که رفت از بر ما باز کجا رفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن شوخ که رفت از بر ما باز کجا رفت دور از نظر اهل وفا باز کجا رفت جان تازه کنان بر سر بالین ضعیفان نا آمده چون باد صبا باز کجا رفت درد دل رنجور مرا زان لب جانبخش تا راده بشارت به شفا باز کجا رفت آن شاه کزو خانه دل شاه نشین بود از کلبه احزان گدا باز کجا رفت شهباز صفت کرد بسی صید دل و باز بگرت به ترک همه تا باز کجا رفت دل رفت به بوی تو ز مسجد به خرابات بیچاره نظر کن ز کجا باز کجا رفت هم میکده هم صومعه خالی ز کمال است تا اثر تو بزاری و دعا باز کجا رفت کمال الدین خجندی