کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۴۳: کعبه کویش مراد است این دل آواره را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کعبه کویش مراد است این دل آواره را با مراد دل رسان بارب من بیچاره را دل دران کو رفت و شد آواره من هم می روم تا ازان آواره تر سازم دل آواره را در میان خار و خارا گر تونی همراه من گل شناسم خار را دیبا شمارم خاره را گر از آن دامن باین درویش اصلی می رسد پاره ای می دوختم این جان پاره پاره را سوی زلفش رفتم و دیدم که دربند دلست جز من شبرو که داند مگر این عباره را پیش ناهن چه حاصل ذکر پردازی کمال دانه گوهر چه ریزی مرغ ارزن خواره را کمال الدین خجندی