کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۴۱: طریق عشق میورزی رها کن دین و دنیا را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
طریق عشق میورزی رها کن دین و دنیا را خلاص خویش میجوئی مجر ناموس و دعوا را به نور عقل نتوان رفت راه عشق ای عاقل زمجنون پرس اگر داری طریق حی لیلا را زآه سینه عشاق ظلمانی شود روضه اگر در روضه بنمانی به ما نور تجلا را هوای سرو بالای تو دارد راستی ور نی برای همه دوزخ برند از روضه طوبا را پیارا روضه رضوان به روی خود که بی رویت ز دوزخ باز نشناسد کسی فردوس اعلا را تر تا صورت پرستی اهل معنی را کجا بینی به چشم اهل معنی میتوان دید اهل معنا را کمال از غایت رندی اگر باید خریداری بجای باده بفروشد صلاح و زهد و تقوا را کمال الدین خجندی