کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵: حلال باد می خلد و حور زاهد را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حلال باد می خلد و حور زاهد را که واگذاشت به رندان شراب و شاهد را مبر ز گردن صوفی قلاده تسبیح گذار تا ببرد گردن مقلد را ز فکر و ذکر و ریاضت دماغ را خلل است بگیر جام و بمان فکرهای فاسد را برغم زاهد خود بین چو می کشم از جام به آبگینه کشم میل چشم حاسد را مشو به میکده غایب ز چشم پیر مغان که با مرید نظرهاست پیر مرشد ما عجب که شحنه نگشت از امام واقف ما که خرج کرد به می وقف های مسجد را کمال لاف عبادت مزن که چشم بنان به یک نظر برد از ره هزار عابد را کمال الدین خجندی