کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴: چه رها کنی به شوخی سر زلف دلربا را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه رها کنی به شوخی سر زلف دلربا را که ازو بهم برآری همه وقت حلقه ها را به دوصد ادب برآن در چو خطاست برگذشتن حرکات نامناسب ز چه رو بود صبا را نشود ز گرد فتنه سر کوی دوست خالی بدو زلف اگر بروبد همه عمر خاک پا را شب و روز غیر دردی نخورم بر آستانت که دوای خوبرویان نرسد من گدا را چه دهی دلم که بخشم ز بلای خود امانت به عطا مکن حوالت به بلا سپار ما را چو بدست خویش تیغم بزنی دمی رها کن که ز ساعدت بگیرم به حواله خون بها را مدهید گو طبیبان به کمال مرهم جان چو سپرد جان به جانان چه کند دگر دوا را کمال الدین خجندی