حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ٢٢٠: گر ماه من بتابد از بام تا بخانه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر ماه من بتابد از بام تا بخانه گردد جهانيان را پر آفتاب خانه از گلشن وصالش باد ار برد نسيمى از شرم آب گردد گل در گلاب خانه مطلوب را چو هر جا بايد طلب نمودن زهاد و کنج مسجد ما و شراب خانه خلوتسراى دلبر خالى ز غير بايد تا چند کنج دل را سازى کتابخانه گفتم که ساز خانه در چشم من چو مردم گفتا کسى بسازد بر روى آب خانه اى از فروغ رويت پر آفتاب صحرا اى از نسيم مويت پرمشک ناب خانه فراش شمع مجلس گوئى نشان که امشب از تاب عارضت شد پر ماهتاب خانه با ياد تست دوزخ جان را مقام راحت بى روى تست جنت دل را عذاب خانه تا آفتاب تابان از بام و در درآيد خواهد حسين کو را گردد خراب خانه حسین خوارزمی