حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٧٤: گر برود هزار جان با غم عشق او خوشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر برود هزار جان با غم عشق او خوشم من که بعشق زنده ام منت جان چرا کشم خضر ز آب زندگى خوش نزيد چنانکه من از هوس جمال او زنده در آب و آتشم من که ز عشق مردنم هر نفس آرزو بود بهر لقاى جاودان آب حيات مى چشم سر نطع نيستى پاى نياز اگر نهم روح قدس بيفکند بر سر سدره مفرشم باده عشق ميبرد درد سر خمار عقل ساقى عاشقان بده زان مى ناب بيغشم شش جهة است چون قفس جاى در او نمى کنم طاير لامکانيم من نه اسير اين ششم آتش اشتياق تو سوخت دل حسين را شمع صفت وليک من با همه سوز دلخوشم حسین خوارزمی