مجد همگر
قطعه ها
شمارهٔ ۱۰۲: ز لفظ خواجه دنیی نصیر ملت و دین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز لفظ خواجه دنیی نصیر ملت و دین که باد صد یک عمرش نهایت پیری شنیده ام ز دو پیر و جوان که کرد انشاء دو نظم خوب به شکر و شکایت پیری یکی ز گفته پیری که بد همه سخنش دریغ و درد شباب از نکابت پیری دیگر زقول جوانی به عمر خود نازان بدان امید که یابد ولایت پیری حدیث آن زفتور قوی و ضعف مزاج همه مذمت شیب و حمایت پیری کلام این ز سر نخوت و غرور شباب همه محامد شیب و عنایت پیری جوان کجا شد تا حال من نظاره کند که من چه می کشم اندر بدایت پیری اگر نکایت پیری در او رسیده بدی دگر به خیر نکردی حکایت پیری بدایتش نتوانم نمودن از سختی مگر که غایت سختی ست غایت پیری تو کدخدای تنی ای جوان سرایت تن برون کند ز سرایت سرایت پیری مجد همگر