مجد همگر
غزل ها
شمارهٔ ۷۴: ای چون دل و جان بر من گرامی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای چون دل و جان بر من گرامی کس چون تو نبود دلدار نامی نام و نشانت نشیندم از کس ای بی نشان یار آخر چه نامی تشبیه رویت با حور کردم او خود کدام است تو خود کدامی نبود چو رویت خورشید روشن نبود چو چشمت شعری و شامی ماه دو هفته هرگز نباشد چون روی خوبت با آن تمامی جوزا کمر بست پیش جمالت تا از تو یابد اسم غلامی از لطف قدت حیران شود عقل زان چست خیزی زان خوشخرامی جانم چه سوزی از خوی خامت ای جان نگوئی تا چند خامی عمرم به سر شد در نامرادی نادیده از تو دل شادکامی مجد همگر