مجد همگر
غزل ها
شمارهٔ ۴۲: حبذا نزهت بادی که ز بغداد آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حبذا نزهت بادی که ز بغداد آید خاصه کز مسکن آن حور پریزاد آید بر ره باد ز شب تا به سحر منتظرم تا که از جانب بغداد دگر باد آید ای خوشا وقت سحر کز نفس باد صبا شادیم هر نفسی در دل ناشاد آید نزهت باد شمالی به مشام دل من راست چون بوی گل و سوسن آزاد آید عاشقی در غم هجران تو چون خواب کند که وصال تو به هر نیم شبش یاد آید چو خیالت به تماشای من آید گه خواب همچو شیرین که به نظاره فرهاد آید آب این دیده دربار بود بارانش اگر ابری ز ره پارس به بغداد آید نایدم خنده خوش زین دل غمگین خراب خنده خوش ز دلی خرم و آباد آید اولین روز فراقت به دلم می آید که دگر بر دلم از هجر تو بیداد آید مجد همگر