مجد همگر
غزل ها
شمارهٔ ۲۲: تا سر زلف تو شوریده و سرکش باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا سر زلف تو شوریده و سرکش باشد کارمن چون سر زلف تو مشوش باشد عشقت آن خواست که در راه تو تا جان دارم بار عشق تو بر این جان بلاکش باشد تا کمان تو بود ابرو و تیرت مژگان دلم از تیر غم آکنده چو ترکش باشد تا بود نقش خیال رخ تو در چشمم رویم از اشک چو بیجاده منقش باشد به دو چشم تو که در ماه نظاره نکنم تا نظر گاه من آن عارض مهوش باشد صبر فرموده مرا وصل تو در آتش هجر چون صبوری کند آنکس که در آتش باشد یک شب ای دوست رضا ده به خوشی دل من خود چه باشد که شبی از تو دلم خوش باشد مجد همگر