محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۴۰۹: باز سرگشتهٔ مژگان سیهی گردیدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز سرگشتهٔ مژگان سیهی گردیدم باز خود را هدف تیر ملامت دیدم بازم افکند ز پا شکل همایون فالی باز بر خاک رهی قرعهٔ صفت گردیدم باز طفلی لب شوخم ز طرب خندان ساخت باز بر پیر خرد ذوق تو می خندیدم باز در وادی غیرت به هوای صنمی قدمی پیش نهادم قدحی نوشیدم باز از کشور افسرده دلی رفته برون شورش انگیز بیابان بلا گردیدم باز در ملک غم از یافتن منصب عشق خلعت بی سر و پائی ز جنون پوشیدم باز شد روی بتی قبلهٔ من کز دو جهان روی چون محتشم شیفته گردانیدم محتشم کاشانی