محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۴۰۴: ای شمع بتان تا کی بر گرد درت گردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای شمع بتان تا کی بر گرد درت گردم پروانهٔ خویشم کن تا گرد سرت گردم دست همه از نخلت پرمیوه و بس خندان گستاخ نیم کز دور گرد ثمرت گردم من تشنه و تو ساقی هرچند ز وصل خود محرومترم سازی مشتاقترت گردم ناز از شکرستانت هر چند مگس راند من بیشتر از حسرت گرد شکرت گردم نزدیکم و نزدیکست قطع نظرم از جان چون مانم اگر روزی دور از نظرت گردم گر از کرمم خوانی فرش حرمت باشم ور از نظرم رانی خاک گذرت گردم بر موی میان هرگه از ناز کمربندی در زیر زبان صدره گرد کمرت گردم سوی دل بی رحمت از شست دعا شبها هم خود فکنم ناوک هم خود سپرت گردم ای شاه گداپرور من محتشمم آخر گوشی به سئوالم دار چون گرد درت گردم محتشم کاشانی