محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۵: گشته در راهت غبار آلود روی زرد ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گشته در راهت غبار آلود روی زرد ما می رسیم از گرد راه اینست راه آورد ما در هوای شمع رویت قطره های اشک گرم دم به دم بر چهره می بندد ز آه سرد ما بس که از یاران هم دردان جدا افتاده ایم گشته است از بی کسی همدرد ما با گیاه شور پرور فرقت باران نکرد آن چه هجران کرد با جان بلا پرورد ما گر عیاذالله از ما بر دلت گردی بود حسبتا لله به باد نیستی ده گرد ما گرد از جمعیت دلها بر آرد بی درنگ چون ز گرد ره شود پیدا سوار فرد ما دوش آن وحشی شمایل محتشم را دید و گفت باز پیدا گشت مجنون بیابان گرد ما محتشم کاشانی