طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۲: آه ازان روزی که گردیدم من از وصل تو دور
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آه ازان روزی که گردیدم من از وصل تو دور هوشم از سر رفت و طاقت از دل و از دیده نور باد هجران در بهار وصل یغما پیشه کرد دولت دیدار را از این حشم آمد فطور بی دم صبح وصالت در پس شام غمم سینه صد چاک من کی بی رخت دارد سرور؟! در درون دیده ام چون مردمک جا داشتی گشته ام دور از تو چون مرآت عاری از شعور طغرل ایامی که بودم از دلارامم جدا نظم کردم این غزل در قبر عیوب صبور طغرل احراری