هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۴۶: دودی، که دوش بر سر کویت بلند بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دودی، که دوش بر سر کویت بلند بود غافل مشو، که آه من دردمند بود از ما شمار خیل شهیدان خود مپرس آن خیل بی شمار که داند که چند بود؟ بستم بطره تو دل و رستم از غمت آری، علاج عاشق بیچاره بند بود یک ذره مانده بود ز من در شب فراق آن ذره هم بر آتش هجران سپند بود جان با سگان دوست، هلالی، سپرد و رفت این شیوه گر پسند و گر ناپسند بود هلالی جغتایی