کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۳: نخستم دل بدام اندر کشیدی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نخستم دل بدام اندر کشیدی پس انگاهم قلم بر سر کشیدی بدست عشق رخت صبر من پاک ز کوی عافیت بر در کشیدی چو گفتم یک نظر در کار من کن ز غمزۀ در رخم خنجر کشیدی بقصد جان چون من ناتوانی ز روم و هند و چین لشکر کشیدی ز اشک اهل من بر چهرۀ زرد معصفر بر کنار زر کشیدی چو بد در دفتر عشّاق نامم بیک ره خط بر آن دفتر کشیدی دل مسکین بزنهار تو آمد شدی زنجیر زلفش در کشیدی پراکنده همه غمهای عالم ز بهر من بیکدیگر کشیدی اگر چه آستین بر من فشاندی وگر چه دامن از من در کشیدی نخواهد شد ز یارم آنکه با من شبی تا صبحدم ساغر کشیدی ترا من چون کله بر سر نشاندم مرا تو چون قبا در بر کشیدی کمال الدین اصفهانی