کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۷: تا دل اندر مهر دلبر بسته ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا دل اندر مهر دلبر بسته ام در بروی خوشدلی در بسته ام خوشدلم در عشق آن شیرین پسر زانکه دل در تنگ شکر بسته ام گر چه هستم چون کمر در بند او طرفها بنگر کزو بر بسته ام تا شدستم فتنه بر گلگون رخش عافیت را رخت بر خر بسته ام با دو چشمش کرد عبهر همسری خواب از آن بر چشم عبهر بسته ام تا بچشم او مگر باشم عزیز نقش روی خویش از زر بسته ام چون صراحی هر دمش خدمت کنم زان کمر پیشش چو ساغر بسته ام با لعب لعلش بسی کوشیده ام تا بجانی بوسه یی سر بسته ام گفتمش آن قامت و رخسار چیست؟ گفت: مه را بر صنوبر بسته ام گر ز عشقش جان برم خونم بریز وین گرو صد بار دیگر بسته ام کمال الدین اصفهانی