بخش ۷۷ - رزم قلواد با فرستو و کشته شدن فرستو

خواجوی کرمانیسام نامهبخش ۷۷ - رزم قلواد با فرستو و کشته شدن فرستو

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

تو گفتی که بود او یک یپل مست
و یا شیر بود اژدهائی به دست
به نزد فرستو چو آمد فراز
خروشید بر وی که ای رزم ساز
درفش و تبیره برافراختی
ز ما نامداری سرانداختی
چنان بر تو گرید شه چین کنون
که گرید بر او اختر واژگون
فرستو ز قلواد پرسید نام
همان از نژاد و ز جاه و مقام
به پاسخ بجنباند لب نامور
برآشفت از مرد پرخاشخر
سنان درربود و بدو حمله کرد
برانگیخت قلواد اسب نبرد
درانداخت در یال مرکب عنان
برآمد ز جا باز کرده سنان
چنان زد بر او نعره ای از غضب
که شد روز روشن بر او تیره شب
بدان گونه پیکار برساختند
که خود را ز بس خشم نشناختند
ز ناگاه قلواد رزم آزمای
برآورد آن نیز? جان ربای
چنان زد بر او نیزه آن یل درشت
که از سینه او برون شد ز پشت
به خاک اندر افتاد آن جنگجو
که می داشت بر دل بسی آرزو
برانگیخت اسب و به میدان شتافت
دگر ره پی کین سواری نیافت
دگر از شه چین هم آورد خواست
دل نامداران ازو بر بکاست
درآمد سواری که جوید نبرد
ز گرزش سر و پشت او خرد کرد
سوار دوم چون برآمد به جنگ
همان گه بخستش به تیر خدنگ
سوار چهارم چو شد رزمجوی
بدان سان بخستش که بنهفت روی
چنان تا در درانداخت ده تن به خاک
دل شاه چین شد ازو دردناک

خواجوی کرمانی