منوچهری دامغانی
قصاید و قطعات
شمارهٔ ۴۹ - در وصف شراب فرماید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای باده! فدای تو همه جان و تن من کز بیخ بکندی ز دل من حزن من خوبست مرا کار به هر جا که تو باشی بیداری من با تو خوشست و وسن من با تست همه انس دل و کام حیاتم با تست همه عیش تن و زیستن من هر جایگهی کآنجا آمد شدن تست آنجا همه گه باشد آمد شدن من وانجا که تو بودستی ایام گذشته آنجاست همه ربع و طلول و دمن من ای باده خدایت به من ارزانی دارد کز تست همه راحت روح و بدن من یا در خم من بادی یا در قدح من یا در کف من بادی، یا در دهن من بوی خوش تو باد همه ساله بخورم رنگ رخ تو بادا بر پیرهن من آزاده رفیقان منا من چو بمیرم از سرخترین باده بشویید تن من از دانهٔ انگور بسازید حنوطم وز برگ رز سبز ردا و کفن من در سایهٔ رز اندر، گوری بکنیدم تا نیکترین جایی باشد وطن من گر روز قیامت برد ایزد به بهشتم جوی می پر خواهم از ذوالمنن من منوچهری دامغانی