منوچهری دامغانی
قصاید و قطعات
شماره ۴۷: طلعت خورشید داری، قامت فردوسیان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای بت زنجیر جعد، ای آفتاب نیکوان طلعت خورشید داری، قامت فردوسیان نافرید ایزد زخوبان جهان چون تو کسی دلربا و دلفریب و دلنواز و دلستان گرت خوانم ماه، ماهی، ورت خوانم سرو،سرو گرت خوانم حور، حوری، ورت خوانم جان، چو جان مشک جعد و مشک خط و مشک ناف و مشکبوی خوش سماع و خوش سرود و خوش کنار و خوش زبان روت از گل درج دارد، درجت از عنبر طراز مشکت از مه نافه دارد، ماهت از مشک آسمان هم بت زنجیر جعدی، هم بت زنجیر زلف هم بت لاله جبینی، هم بت لاله رخان ای روان و جان من دایم ز تو با خرمی ای سرا و باغ من دایم ز تو چون بوستان منوچهری دامغانی