منوچهری دامغانی
قصاید و قطعات
شماره ۴۵: که جهان تازه شد و ما ز جهان تازهتریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خیز بترویا! تا مجلس زی سبزه بریم که جهان تازه شد و ما ز جهان تازه تریم بر بنفشه بنشینیم و پریشیم خطت تا به دو دست و به دو پای بنفشه سپریم چون قدح گیریم از چرخ دو بیتی شنویم به سمنبرگ چو می خورده شود لب ستریم وگر ایدونکه بینجامدمان نقل و نبیذ چارهٔ هر دو بسازیم که ما چاره گریم بمزیم آب دهان تو و می انگاریم دو سه بوسه بدهیم آنگه نقلش شمریم نخوریم انده گیتی که بسی فایده نیست اگر ایدونکه بریم انده او یا نبریم پیش کاین گیتی ما را بزند یا بخورد ما ملکوار مر او را بزنیم و بخوریم منوچهری دامغانی