عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۰۹: به حکم عشق چو بر اهل صدق ره گیرند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به حکم عشق چو بر اهل صدق ره گیرند گناهکار ببخشند و بی گنه گیرند مجو به محمل شاهی، که در ولایت عشق گدا به تخت نشانند و پادشه گیرند چه ظلمت است که بینندگان نمی دانند که شبچراغ ستانند یا شبه گیرند خمیر مایهٔ آسایش است لای شراب بگو که صاف کشان جرعه ای ز ته گیرند کمند کوته و بازوی سست و بام بلند به من حوالهٔ نومیدی ام گنه گیرند در معامله بگشا به کشور عرفی که خرده بر گهر آفتاب و مه گیرند عرفی شیرازی