عرفی شیرازی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۱۷: آنان که غمت مایهٔ افسانه نسازند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنان که غمت مایهٔ افسانه نسازند با همدمی محرم و بیگانه نسازند افسانه مخوانید که مستان خرد سوز با مصلحت مردم فرزانه نسازند زنار نمودم به همه صومعه داران تا دام رهم سبحهٔ صد دانه نسازند تا حشر سراسیمه به هرکوچه درآید گر خاک مرا خشت حرم خانه نسازند آتش به دو عالم زده از ناز و مرا غم کز حسن تو بازیچه به افسانه نسازند این سیل که بینم نمی از طبع تو عرفی ظلمست که از خاک تو پیمانه نسازند عرفی شیرازی