سیف فرغانی
غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
غزل شماره ۱۰۹: ایا خلاصهٔ خوبان کراست در همه دنیی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ایا خلاصهٔ خوبان کراست در همه دنیی چنین تنی همگی جان و صورتی همه معنی غم تو دنیی و دین است نزد عاشق صادق که دل فروز چو دینی و دل ربای چو دنیی بر آستان تو بودن مراست مجلس عالی به زیر پای تو مردن مراست پایهٔ اعلی اگر چه نیست تویی و منی میان من و تو منم منم به تو لایق تویی تویی به من اولی تو در مشاهده با دیگران و من شده قانع ز روی تو به خیال و ز وصل تو به تمنی خراب گشتن ملک است دل شکستن عاشق حصار کردن قدس است بهر کشتن یحیی ز زنده دل برباید رخ تو چون زر رنگین به مرده روح ببخشد لب تو چون دم عیسی چراغ ماه نتابد به پیش شمع رخ تو شعاع مهر چه باشد به نزد نور تجلی به دست دل قدم صدق سیف بر سر کویت نهاده چون سر مجنون بر آستانهٔ لیلی سیف فرغانی