سیف فرغانی
غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
غزل شماره ۴: ای رفته رونق از گل روی تو باغ را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای رفته رونق از گل روی تو باغ را نزهت نبوده بی رخ تو باغ و راغ را هر سال شهر را ز رخت در چهار فصل آن زیب و زینت است کز اشکوفه باغ را در کار عشق تو دل دیوانه را خرد ز آن سان زیان کند که جنون مر دماغ را زردی درد بر رخ بیمار عشق تو اصلی است آنچنان که سیاهی کلاغ را دل را برای روشنی و زندگی، غمت چون شمع را فتیل و چو روغن چراغ را اول قدم ز عشق فراغت بود ز خود مزد هزار شغل دهند این فراغ را از وصل تو نصیب برد سیف اگر دهند طوق کبوتر و پر طاوس زاغ را سیف فرغانی