سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۵۱۳: ای سازگار با همه با من نساختی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای سازگار با همه با من نساختی با دوستدار خویش چو دشمن نساختی تو همچو جان لطیفی و من همچو تن کثیف ای جان ترا چه بود که با تن نساختی ای از زبان چرب سخن گفته همچو آب با آب شعر بنده چو روغن نساختی بیتی نگفتم از پی سوز وصال تو کآن را بهجر نوحه و شیون نساختی عاشق بسی بکشتی و خونش نهان بماند خوشه بسی درودی و خرمن نساختی هرگز نتافتی چو مه اندر شب کسی کش همچو روز از آن رخ روشن نساختی ای معدن گهر نگذشتی بهیچ جای تا خاک آن چو گوهر معدن نساختی در هیچ بقعه یی نشدی کآن مقام را میمون بسان وادی ایمن نساختی این گردن و سر از پی تیغ تو داشت سیف لیکن چو تیغ با سر و گردن نساختی سیف فرغانی