سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۴۵۶: من چو از جان شده ام عاشق آن روی نکو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من چو از جان شده ام عاشق آن روی نکو آخراین عشق مرا با تو سبب چیست بگو از خودم بوی تو می آید واین نیست عجب هرچه را با گل وبا مشک نهی گیرد بو من چو با روی تو همچون مگسم با شکر بیش همچون مگس ای دوست مرانم از رو تیر مژگان تراهمچو هدف سازم دل چون کشی بر سپر روی کمان ابرو باغ حسن تو مگر کارگه سامریست گل فسون گرشده اندر وی ونرگس جادو چون لبت در دهن جام کند آب حیات خون ازین غصه برآرم چو صراحی زگلو دست در گردن خود ساعد سیمین ترا کس ندیدست مگر دولت زرین بازو سیف فرغانی از شعر عسل می سازد غم اودر دل تو همچو مگس درکندو طبع شاعر نکند وصف تو چون خاطر من آب هرگز نرود راست چو کژباشد جو سیف فرغانی