سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۳۳۹: ای نرگس تو مست و لب تو شراب رنگ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای نرگس تو مست و لب تو شراب رنگ گل در چمن ز روی تو کرد اکتساب رنگ من تشنه وصال توام لطف کن مرا سیراب بوسه کن بلبان شراب رنگ تو رنگ روی خود بنقاب از رهی مپوش کز روی تو اثر کند اندر نقاب رنگ گر پرتوی ز روی تو بر آسمان فتد گیرد ز عکس او چو شفق آفتاب رنگ چون گل ببوی من همه آفاق خوش شود گر من چو میوه گیرم از آن ماهتاب رنگ ما را بتست نسبت و همچون تو نیستیم گل رنگ دارد و نبود در گلاب رنگ اجزای خاک و آب چو وارست بعد از آن دیگر بذات او نگرفت انتساب رنگ ما را دلی پر آتش سوداست تا ترا پیراهن از هواست بر اندام آب رنگ مطلوب عاشقان ز سخن ذوق نام تست مقصود تشنگان نبود از جلاب رنگ سیف فرغانی