سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۵۹: بیا که بی تو مرا کار برنمی آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که بی تو مرا کار برنمی آید مهم عشق تو بی یار برنمی آید مرا بکوی تو کاری فتاد،یاری ده که جز بیاری تو کار برنمی آید مقام وصل بلندست ومن برونرسم سگش چو گربه بدیواربر نمی آید ازآن درخت که درنوبهار گل رستی ببخت بنده به جز خار برنمی آید چو شغل عشق تو کاری چو موی باریکست ازآن چو موی بیکبار برنمی آید بآب چشم برین خاک در نهال امید بسی نشاندم و بسیار برنمی آید سزد که مزرعه را تخم نو کنم امسال که آنچه کاشته ام پابرنمی آید ز ذکر شوق خمش باش سیف فرغانی که آن حدیث بگفتار برنمی آید میان عاشق و معشوق بعد ازاین کاریست که آن بگفتن اشعار برنمی آید سیف فرغانی