سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹۱: هرچند دیده هرگز رویت ندیده باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرچند دیده هرگز رویت ندیده باشد جز روی تو نبیند آنراکه دیده باشد در خوبی رخ تو من تیره دل چه گویم کآیینه همچو رویت رویی ندیده باشد گر روی تو زبستان روزی خراج خواهد گل از میانه جان زر برکشیده باشد چون عارض تو بیند نرگس بلاله گوید هرگز بنفشه بر گل زین سان دمیده باشد ای در عرق ز خوبی رخسار لاله رنگت همچون گلی که بر وی باران چکیده باشد حال دل حزینم زآنکس بپرس کو را دل از درون و آرام از دل رمیده باشد بر بوی وصل هجران آنکس کند تحمل کو بر امید شکر زهری چشیده باشد آنکس نکو شناسد حال دل زلیخا کو از برای یوسف دستی بریده باشد گفتی بصبر می کن با هجر سازگاری بی وصل دوست عاشق چون آرمیده باشد بر دامگاه عشقت مرغی فرو نیاید کز طبل باز هجرت بانگی شنیده باشد سیف ار غزل سراید در وصف صورت تو یک بیت او بمعنی چندین قصیده باشد سیف فرغانی