سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۲: خوشا دلی که چو تو دلبرش بدست افتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا دلی که چو تو دلبرش بدست افتد زخمر عشق تو یک ساغرش بدست افتد چو با کسی تو بیک بوسه در میان آیی کنار حور ولب کوثرش بدست افتد سزد که از پر طاوس بادزن سازد هر آن مگس که چوتو شکرش بدست افتد مشام روح معطر کند نسیم صبا گرآن کلاله (عنبرچه اش) بدست افتد کسی که پای ارادت نهاد بر در تو بهر قدم که زند صد سرش بدست افتد مقیم کوی ترا گر بهشت باشد جای کدام جای ازین خوشترش بدست افتد مرا چه آرزوی پای زشت طاوس است چو در میانه مصحف پرش بدست افتد چو دوست دست دهد مال گو برو از دست صدف نخواهم چون گوهرش بدست افتد باهل دل نرسد جان نفس تن پرور وگر چه دلبر جان پرورش بدست افتد کجا چو زهره زند گر به ناخنی باصول وگرچه بربط خنیا گرش بدست افتد درین مصاف بر اعدای خود ظفر اوراست که خویشتن کشد ار خنجرش بدست افتد شکست یابد لابد بکوری نمرود خلیل را چو بت آزرش بدست افتد بزیر پای نهد مرد ره چو هشت بهشت وگر چه پایه هفت اخترش بدست افتد شکسته بسته دلی داد سیف فرغانی چو جان فدا کند ار دیگرش بدست افتد سیف فرغانی