سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۱: ای نور دیده دیده ز (روی) تو نور یافت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای نور دیده دیده ز (روی) تو نور یافت جان حزینم از غم عشقت سرور یافت خورشید سوی مشرق از آن راه گم نکرد کز روی همچو ماه تو هر روز نور یافت از نفحه هوای تو جان را میسر است آن زندگی که قالبش از نفخ صور یافت بی رهبر عنایت تو بنده جای خود، گرچه بسی دوید، ز کوی تو دور یافت ایوب وار دل ز پی نعمت وصال بر محنت فراق تو خود را صبور یافت جز وصف حسن صورت زیبای تو نکرد معنی چو بر مظنه خاطر ظهور یافت رویت بسوی کعبه وصلت دلیل شد آنرا که از شعایر عشقت شعور یافت موسی مناقب تو در الواح خویش خواند داود وصف حسن تو اندر زبور یافت گرچه بسیف میل نکردی ولی ورا نی میل کم شد و نه ارادت فتور یافت سیف فرغانی