سلمان ساوجی
قصاید
قصیده شماره ۱۴ - در مدح دلشاد خاتون: ای دل! امروز تو را روز مبارک بادست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل! امروز تو را روز مبارک بادست که جهان خرم و سلطان جهان، دلشاد است خوش برآ، چون خط دلدار، که در دور قمر همه اسباب خوشی، دست فراهم دادست هر پریشانی و تشویش که جمع آمده بود لله الحمد، که چون زلف بتان بر بادست آمد از روضه فردوس «مبارک بادی» مژده ای داد و جهان پرز «مبارک بادست» می دمد باد طرب، دور بقا می گذرد ساقیا! باده که دوران بقا بر بادست دامن عمر به غفلت مده از کف، که تو را دامن عمر ز کف رفته نیاید با دست راست شد چون الف از صحبت این قره عین پشت کوژ فلک پیر، که مادرزادست یاد داری فلک این دور سعادت که تو را! این چنین دور عجب دارم اگر خود یادست! ای نهال چمن مملکت امروز ببال! که گل سلطنت از باد خزان آزادست باد باقی تن و جانش که زد آب و گل او چار دیوار بقا، تا به ابد آبادست سلمان ساوجی