سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۳۷۶: تو در خواب خوشی، احوال بیماران چه میدانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو در خواب خوشی، احوال بیماران چه می دانی؟ تو در آسایشی، تیمار بیماری چه می دانی؟ نداری جز دل آزاری و ناز و دلبری کاری تو غمخواری و دلجویی و دلداری چه می دانی؟ تو چون یک شب به سودای سر زلف پریشانش نپیمودی درازی شب تاری چه می دانی؟ برو زاهد چه پرهیزی ز ناز و شیوه چشمش؟ بپرس این شیوه از مستان تو هشیاری چه می دانی؟ دلا گفتم، غم خود خور که کار از دست شد بیرون تو را غم خوردن است ای دل تو غمخواری چه می دانی؟ سلمان ساوجی