سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۳۰۶: ای چین سر زلفت، ماوای دل سلمان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای چین سر زلفت، ماوای دل سلمان ماوای همه دلها، چه جای دل سلمان؟ گر عشق تو با سلمان، زین شیوه کند آخر ای وای دل سلمان، ای وای دل سلمان با شمع رخت کانجا، پروانه جان سوزد خود هیچ کرا باشد، پروای دل سلمان از رود لبت ما را، هم گل شکری فرما زیرا که ز حد بگذشت، سودای دل سلمان جان و خرد و دینم، بر بود لب لعلت آن روز که می کردی، یغمای دل سلمان زلفت به سر اندازی، در باخت بسی سرها یارب سرش آویزان، در پای دل سلمان بر هر طرفت خلقی، سرگشته چو سلمانند لیکن تو نمی گیری، جز پای دل سلمان سلمان ساوجی