سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۳۰۳: سرو من سنبل تر بر زده بر گل پرچین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرو من سنبل تر بر زده بر گل پرچین بستده لشکر رومش ز حبش لشکر چین رسته و بسته به دست بت من سنبل تر وز سرش رسته فرو هشته دو صد سنبل چین حلقه در حلقه گره در گره و بند به بند پیچ در پیچ و زره در زره و چین در چین در خطا و ختن ای خسرو خوبان خطا چون تو ترکی نبود در همه چین و ماچین خواستم تا که بچینم ز لبش شفتالود ابرویش گفت: «بچین!» غمزهٔ او گفت: «مچین!» در چنین چین و مچین مانده، اسیرم، چه کنم؟ سر زلف بت من مرهم چین بود و مچین حال سلمان به قلم شرح همی دادم و گفت: خار هجرم خور و از باغ وصالم برچین سلمان ساوجی