سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۲۶۸: ساقی ایام گل آمد، حبذا ایام گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی ایام گل آمد، حبذا ایام گل خیز و در ده ساغری، یاقوت گون چون جام گل گوش کن گلبانگ بلبل چشم نه بر بلبله که اهل دل را می رساند هر یکی پیغام گل عشق و معشوق و جوانی سبزه و آب روان خود همه وقتی خوش آید، خاصه در ایام گل نوبت شاهی است گل را زان سبب هر بامداد نوبت شادی زند، مرغ سحر بر بام گل از دم باد و نم باران، کند هر دم خراب سقف مینا گنبد سبز زمرد فام گل گل به صد ناز ارچه پروردست چون خوبان ولی عاقبت در خاک ریزد نازنین اندام گل گل به شکر خنده لب بگشاد تا باد سحر زر نهادش در دهن وز زر برآمد کام گل بر هوا و بوی و رنگ و خنده و شادی نهاد گل بنای عمر ازان، آتش بود فرجام گل سلمان ساوجی