سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۲۶۳: درد سری میدهد، عقل مشوش دماغ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
درد سری می دهد، عقل مشوش دماغ کو ز قدح یک فروغ، وز همه عالم فراغ ای دم مشکین صبح، شمع سحر برفروز تا بنشاند دمی، باد دماغ چراغ مهر توام در دل است، مهر توام بر زبان شور توام در سر است، بوی توام در دماغ ناله رسول دل است، گر تو قبولش کنی ور نکنی حاکمی، نیست بر و جز بلاغ این سخن گرم من، هم ز سر حالتی است ناله نیاید به سوز از دل نادیده داغ بینظری نیست این دیده نرگس به راه بی سخنی نیست این غلغل بلبل به باغ شعر تو سلمان همه، قوت دل عارف است تا ندهی زینهار! طعمه طوطی به زاغ سلمان ساوجی