سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۲۲۸: چون خاک شوم وز گل من خار برآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون خاک شوم وز گل من خار برآید زان خار ببوی تو همه گل ببر آید از عمر بسی رفت و ندانم که چه باقی است وین نیز به هر نوع که باشد به سر آید هر جا که ز خاک سر کوی تو کنم یاد زان خاک همه خون دل و دیده برآید گر خاک سر کوی تو چون مشک ببویند زان خاک معطر همه بوی جگر آید پیوسته جمال تو بود در نظر من خود غیر جمال تو مرا در نظر آید کار من سودا زده عشق است و ز سلمان جز عشق مپندار که کاری دگر آید سلمان ساوجی