سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۲۱۲: باد صبا به باغ به بوی تو میرود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باد صبا به باغ به بوی تو می رود در گلستان حکایت روی تو می رود چونت خرم به جان که به بازار عاشقی هر دو جهان به یک سر موی تو می رود با باد بوی توست دل ناتوان من گر می رود به باد، به بوی تو می رود زان آمدم که بر سر کوی تو سر نهم مقبل کسی که در سر کوی تو می رود بامی از آن خوش است سر عارفان که می در کاسه های سر ز سبوی تو می رود جوری که رفت و می رود امروز در جهان از چشم مست عربده جوی تو می رود مشکین دلم از آنکه مرادم به دم سخن در طره های غالیه بوی تو می رود از جوی دیده خون جگر بیش از این مریز سلمان که آب بحر ز جوی تو می رود سلمان ساوجی