سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۲۰۹: جان شیرین گر قبول چون تو جانانی بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان شیرین گر قبول چون تو جانانی بود کی به جانی باز ماند، هر که را جانی بود؟ آب چشم و جان شیرین را کجا دارد دریغ هر که او را چون خیال دوست مهمانی بود؟ از خیال غمزه غماز کافر کیش او هر زمانی بر دل من تیربارانی بود نامسلمان چشم ترکت را نمی دانم چه بود؟ زانکه دایم در پی خون مسلمانی بود با خیال روی و مویش عشق بازد روز و شب هر کجا با بنده ماهی در شبستانی بود با ملاقات یار شو، گو از سلامت دور باش هرکه او در عاشقی، خواهد که سلمانی بود سلمان ساوجی