سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۱۳۴: ز کویش نسیم صبا بوی برد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز کویش نسیم صبا بوی برد به بویش دلم پی بدان کوی برد دل از چنبر زلف او چون جهد؟ که باد سحر جان به یک سوی برد خیال کنارش بسی داشتند ز هی پیرهن کز میان گوی برد! به پشتی رویش قوی گشت زلف دل عالمی را از آن روی برد سهی سرو من تاز چشمم برفت به یکبارگی آبم از جوی برد که راز پریشان ما فاش کرد؟ که چون زلف او باد هر سوی برد مگر زلف او گفت در گوش او صبا در گذر بود از آن بوی برد دلی داشت سلمان، شد آن نیز گم چرا گم شد آن لعل دلجوی برد؟ سلمان ساوجی