سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۱۲۶: جان زندگی از چشمه پرنوش تو دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان زندگی از چشمه پرنوش تو دارد دل، بستگی از سنبل خاموش تو دارد ای دانه و دام دل ما، حلقه کویت باز آی که دل، منتظر گوش تو دارد دوشت، همه قصد طرف خاطر ما بود امشب سر زلفت، طرف دوش تو دارد رنگی که سمن یابد، از اقدام تو یابد بویی که صبا دارد، از آغوش تو دارد در شرح پراکندگی ماست، وگرنه زلف این همه سر، بهر چه در دوش تو دارد؟ از نیش، نیندیشد و از زهر، نترسد هر کس که هوای لب چون نوش تو دارد این جوشش خون جگر و غلغل سلمان زان است که دیگ هوسش، جوش تو دارد سلمان ساوجی