سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۱۱۳: در ازل، عکس می لعل تو در جام، افتاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در ازل، عکس می لعل تو در جام، افتاد عاشق سوخته دل، در طمع خام افتاد جام نمام ز نقل لب تو، نقلی کرد راز سر بسته خم، در دهن خام افتاد خال مشکین تو بر عارض گندم گون دید آدم آمد ز پی دانه و در دام افتاد باد زنار سر زلف تو، از هم بگشود صد شکست از طرف کفر در اسلام افتاد دوش بر کشتن عشاق، تفال می کرد اولین قرعه که زد، بر من بد نام افتاد سوسن اندر چمن، آزادی قدش می کرد نارون را ز حسد، لرزه بر اندام افتاد صنم چین، به جمال تو، تشبه می کرد نام معبودی از آن روی، بر اصنام افتاد عشقم از روی طبق، پرده تقوی برداشت طبل پنهان چه زنم، طشت من از بام افتاد دوش سلمان به قلم، شرح دل خود، می داد آتش اندر ورق و دود، بر اقلام افتاد سلمان ساوجی