سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۶۰: امشب، چراغ مجلس ما، در گرفته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
امشب، چراغ مجلس ما، در گرفته است در تاب رفته و سخن، از سر گرفته است پروانه چون مجال برون شد ز کوی دوست یابد بدین طریق، که او در گرفته است ظاهر نمی شود، اثر صبح گوییا دود دلم، دریچه خاور، گرفته است دانی که چیست، مایه آن لعل آتشین؟ کامروز، باز، در قدح زر، گرفته است خون حرام ماست که ساقی، به روزگار در گردن صراحی و ساغر گرفته است صبح از نسیم زلف تو، یکدم دمیده است عالم همه شمامه عنبر، گرفته است باد صبا به بوی تو در باغ، رفته است بس خردها که بر گل احمر، گرفته است آتش که اندرونی اصحاب خلوت است شمعش نگر، که چون به زبان در گرفته است دل با خیال قد تو، بر رست در ازل زان روی راست، شکل صنوبر گرفته است شکل صنوبری که دلش، نام کرده اند سلمان به یاد قد تو، در بر گرفته است سلمان ساوجی