سلمان ساوجی
غزلیات
غزل شماره ۴۶: تا بدیدم حلقه زلف تو، روز من، شب است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا بدیدم حلقه زلف تو، روز من، شب است تا ببوسیدم سر کوی تو، جانم بر لب است یا رب! آن ابرو، چه محرابی است کز سودای او؟ در زوایای فلک، پیوسته یارب یارب، است پیش عکس عارضت، میرم که شمع از غیرتش هر شبی تا روز گاهی در عرق، گه در تب است آفتابی، امشبم، در خانه طالع می شود گوییا در خانه طالع، کدامین کوکب است؟ پای دار ای شمع و منشین تا به سر، خدمت کنیم پیش او امشب که ما را خود سر و کار امشب است صوفیان! گر همتی دارید جامی در کشید زان خم صافی، که صاحب همتان را مشرب است حسن رویت قبله من نیست تنها، کین زمان در همه روی زمین، یک قبله و یک مذهب است جان به عزم دست بوست، پای دارد، در رکاب گر تعلل می رود، سستی ز ضعف مرکب است روح سلمان، قلب و عشقت بر ترست از طور روح ورنه عشقت، گفتمی روح است و قلبم قالب است سلمان ساوجی